Şehirdeki Doğa ile Tanış

Ekolojik farkındalık ve koruma geliştirme hayalleri ile bundan 8 sene önce akla düşmüş ve düştüğü gibi yola koyulmuş ‘Şehirdeki Doğa’ projesi pratikte çok fazla doğada bulunamayan şehir insanının ve özellikle çocuğunun, olduğu yerden uzaklaşması gerekmeden de doğa ile bağlantı kurabileceği, onu farkedip tanıyabileceği yaklaşımını savundu.

Bu sade ve iddiasız görüşü ile civar semtlere davetlerde bulundu; şehirde bir takım rotalar üzerinde yapılacak ‘farkındalık yürüyüşleri’, ağaç tanıma atölyeleri, arka bahçe dikimleri, kuş evi yapımları ve parklarda düzenlenmiş pek çok doğa atölyesi ile şehir insanı ve doğa arasındaki romantik alanın kapısını araladı. Bu kapıdan geçmek ve aslında betonların arasında değil bakir bir ormanda yürüyormuşuz gibi adım atmaya başlamak için tek bir söz yeterliydi; yavaşla!

Yavaşladığında göreceksin yanından geçtiğin ağaçların rengini, dokusunu, yere düşen gölgesini, yapraklarındaki canlılığı ve hatta duyacak, koklayacak, dokunacaksın. Hergün yanından geçtiğin ağaca hatırını soracak, halini bilecek, adını bile söyleyebileceksin. Hergün üzerine basıp geçtiğin kozalağını farkedeceksin, kozalağa bakarken kaldırım taşını delip çıkmış ayrık otlarıyla gözgöze geleceksin, yaklaştıkça kaybolduğun bir ormana dönüşecek şehir.

Tek ihtiyacın olan bakmayı bilen gözler olacak bir süre sonra ve anlamak için durmak. ‘Farkındalık Yürüyüşleri’ o zamanlar popüler mecralarda henüz telafuz edilmemiş ‘mindfulness’ ile kavramsal olarak değil yaşayan bir deneyim olarak ilgileniyordu. Ve belli aralıklarla düzenlediği doğa atölyelerinin ilk 1 saatini titizlikle bu yürüyüşlere ayırıyordu. Her gözün yolculuğu kendine lakin ben bu ilk yazıda ‘Şehirdeki Doğa’nın Farkındalık Yürüyüşlerinden ufak bir seçki ile sizi hergün geçtiğiniz sokağa başka gözlerle davet etmek istedim.